ای عزیز جان من

من برای مرگ خود یک بهانه می خواهم  

یک بهانه ی پوچ عاشقانه می خواهم

                                                    از غمی که میدانی با تو بودنم مرگ است

                                                     بی تو بودنم هرگز

                                                        گر بهانه این باشد من بهانه می گیرم

                                                         عاشقانه می میرم........